باسمه تعالی

3) مرکب راه : در بحث های گذشته عرض شد که انسان برای حرکت به سوی ذات مقدس اله به پنج  مساله نیازمند است که سومین آن مرکب راه می باشد 

در راه های مادی وزمینی  انسانی که سواره باشد زودتر به مقصد می رسد و بدون آن که احساس خستگی بکن به هدف ومقصد می رسد  حال در راه های معنوی وآسمانی نیز با مرکب بودن زودتر به هدف می رساند  چنانکه امام عسکری (ع) فرمودند : ان الوصول الی الله عز وجل سفر لا یدرک الا بامطا ء الیل

                                             بحار/ج78/379

در این روایت امام می فرمایند: رسیدن به خدا سفری است که ممکن نمی باشد مگر با مرکب شب   

با توجه به اینکه راه  رسیدن به خدا اهل بیت (ع) هستند مرکب این راه هم محبت اهل بیت وخدا  میباشد 

بحث محبت در متون دینی ما دامنه وسیعی دارد و یک بخش از روایات ما را مشغول خود کرده در برخی از تعبیر ها ی دینی  عصاره و چکیده  دین را محبت می دانند  که هل الدین الا الحب و حتی پایه وبنیان اصلی دین را محبت این خاندان دانسته اند  که پیامبر اسلام فرمودند لکل شئ اساس و اساس الاسلام حبنا اهل البیت 

اما آنچه که در اینجا حائز اهمیت است تبین صحیح محبت است

آیا صرف گفتار در اثبات محبت کافی است ویا به عبارت دیگر آیا محبت لفظ است یا عمل  ودیگر این که نشانه های محبت چیست و اینکه محب چه ویژگی های باید نسبت به محبوب داشته باشد  این ها مسائلی است که باید تبین شود تا ما دچار مغالطه واشتباه نشویم

درپاسخ به این سوالات باید عرض کنم که  محبت یک مقدمه دارد ویک موخره  که بدون این دو محبت کامل وکافی نیست مقدمه 

محبت معرفت است  آنچه که باعث حب می شود شناخت نسبت به محبوب است  واین دو لازم وملزوم هم هستند انسان به هر اندازه ای که شناخت به محبوب داشته باشد به همان اندازه محبت دارد به عنوان مثال اگر معرفت انسان به امام حسین دو درصد باشد محبت هم دو درصد است  این طور نیست که معرفت دو باشد ومحبت ده  درباره خداوند سبحان هم همین طور است که بیان شد لذا خداوند ما را دعوت به شنخات کرده وحتی غرض از خلق را شناخت ود دانسته که : ما خلقت الجن والانس الا لیعبدون  خلق نکردم جن وانس را مگر اینکه مر عبادت کنند دربرخی متون در تفسر این آیه  آمده : خلق نکردم جن و انس را مگر برای اینکه شناخته شوم  که احادیث دیگری در تایید این تفسر از معصوم نقل شده است  وانصافا بخش عظیم ازمتون دینی ما اعم از آیات وروایات مملو  از مطالبی است در اهمیت ولزوم شناخت  نسبت به خود و خدا  و  اولیاء خدا   حال راه های شناخت چیست خود بحثی 

 دیگر است که در این مقوله فرصت آن نیست 

اگر شناخت صحیح برای انسان حاصل شدمحبت صحیح هم می آید واگر این دو حاصل شد اطاعت از محب هم پدیدار می گردد  کسی که شیفته وعاشق کسی باشد به تمام حرفهای محبوبش گوش می دهد                                       شناخت+محبت = اطاعت

رمز این که محبت در دین محور همه امور قرار گرفته این است که بیان شد   محبت به خدا و امامان باید به اینجا ختم شود که من دیگر گناه نکنم 

قرآن کریم می فرماید : قل ان کنتم تحبون الله فاتبعونی یحببکم الله  =ای پیامبر به این مردم بگو اگر شما «راست می گویید که» خدا را دوست می دارید پس از من پیروی کنید